Dölütte mongolizm gelişip gelişmeyeceğini belirlemek için. hamileliğin 14-16. haftaları arasında incelemeler yapılabilir. Ortalama 40 yaşın Üstündeki hamile kadınlara “amniyosentez” adı verilen incelemenin uygulanması,gün geçtikçe sıradan incelemeler arasına girmektedir. 35 yaşın üstündeki hamile kadınlara da. isterlerse bu inceleme uygulanır, inceleme ağrısızdır ve döl yatağından girerek çocuktan dökülen hücreleri incelemek için az miktarda amniyo sıvısı çekmeye dayanır.
Eten biyopsisi, kalyon villüs incelemesi ya da CVS adı verilen bir başka inceleme, hamileliğin üçüncü ayında yapılır. Döl yolundan girilerek, embriyoyu kuşatan ve sonradan eten (plasenta) olarak gelişecek dış zarın bir bölümünden küçük bir doku alınır. Bu doku bebeğinkilerle aynı kromozomları içerir ve laboratuvarda incelenmesi, herhangi bir anormalliğin belirlenmesini sağlar.
Bu incelemeler, dölütte mongolizm bulunup bulunmadığını kesin biçimde ortaya koyar.Anne ve babalar bebeği aldırmak yoluna gidebilirler.Mongol çocuklara uygulanabilecek bir tedavi henüz bulunmamakla birlikte, bu anormallikten kaynaklanan hastalıklar ya da iç sorunlar, tedavi edilir.
Down Sendromu Tedavisi :
Tedavinin başarısı, sorunun şiddetine dayanır. Mongol çocukların, ciddi akciğer enfeksiyonlarına tutulmaları tehlikesi vardır ve kalp bozuklukları, erken olumle sonuçlanacak kadar ciddi olabilir. Ama çocuk ilk beş yılını sıkıntısız geçirirse, orta yaşlarına kadar tam sağlıklı olarak yaşamaması için bir neden kalmaz.
Genellikle, mongolizmden etkilenen çocuklar, büyüdüklerinde mutlu, durumlarından hoşnut kimseler olurlar. Gelişmelerinde Önemli olan etken, elden ge’diğince küçük yaştan başlanarak çocuklukları boyunca uyarılmalarıdır. Anne ve babaların bebeğin bütün duygularını uyarmaya, kol ve bacaklarını hareket ettirmeye, işitme duyusunu uyarmak için çeşitli sesler duyurmaya, farklı dokularla temasa getirmeye, ilgisini çekecek şeyler göstererek görsel açıdan uyarmaya özen göstermeleri gerekir. Ayrıca, çocuğu zihinsel açıdan uyarmak için. ona elden geldiğince erken kitaplar okumalı, onunla sık sık oynamalıdırlar.Bunlar yapılmazsa, mongol çocuklar hiçbir şeye fazla ılgı göstermezler ve durumları daha da kötüleşir. Oysa büyümeleri sırasında yeterli özen ve dikkatten yararlanırlarsa, yaşamlarını kendilerinin kazanmasına yetecek kadar gelişme şansları bile vardır.